Verbum

Kozienice

мн. г. Казяніцы

kozik

м. ножык з драўлянай ручкай; сцізорык

kozina

ж. казляціна

kozioł

м.

1. казёл;

2. спарт. конь;

3. козлы (сядзенне ў павозцы);

kozioł ofiarny — ахвярны казёл;

uparty jak kozioł — упарты як асёл

koziołek

м.

1. козлік;

2. козлы;

piłować na ~ku — пілаваць на козлах

koziołkować

незак. куляцца, перакульвацца

Koziorożec

м. астр. Казярог

koziorożec

м. заал. казярог (Capra ibex)

kozłować

незак. спарт. абводзіць (ведучы мяч)

Kozłowicze

мн. в. Казловічы