Verbum

mijać

незак. праходзіць міма; мінаць;

to go nie minie — гэта яго не міне;

wszystko mijać — усё праходзіць (мінае);

mijać kogo (bez ukłonu) — праходзіць міма каго (без прывітання); мінаць каго, не вітаючыся

mijać się

незак. мінацца; разыходзіцца;

mijać się z prawdą — не адпавядаць праўдзе

mijanie

: światła ~a — бліжняе святло (аўтамабіля)

mijanka

ж.

1. чыг. раз’езд;

2. чаргаванне; размяшчэнне ў шахматным парадку

mika

ж. слюда

Mikielewszczyzna

ж. в. Мікалаеўшчына

Mikołajki

мн. г. Мікалайкі

Mikołów

м. г. Міколаў

mikrob

м. уст. мікроб

mikrobiolog

м. мікрабіёлаг