Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęghiklłmnoóprstuwy.
abcdefgijklłmnńoprsśtwzźż

kontekst, ~u

м. кантэкст

kontemplacja

ж. сузіранне

kontemplacyjny

сузіральны

kontemplator

м. сузіральнік

kontemplować

незак. сузіраць

kontenans, ~u

м. кніжн. самавалоданне, прысутнасць духу;

stracić kontenans — страціць прысутнасць духу;

dla ~u — дзеля смеласці

kontener

м. кантэйнер

kontent

м. уст. задаволены;

był zawsze kontent z siebie — ён заўсёды быў задаволены сабой

kontentować

незак.

1. радаваць; цешыць;

2. задавальняць

kontentować się

незак. czym здавольвацца, задавальняцца чым