Verbum

wysokość

wysokoś|ć

ж.

1. вышыня;

~ć lotu — вышыня палёту;

~ć nad poziomem morza — вышыня над узроўнем мора;

2. вышыня; узровень;

być (stanąć, okazać się) na ~ci zdania — быць (стаць, аказацца) на ўзроўні (вышыні) патрабаванняў;

3. ~ci мн. нябёсы; неба

wysokowartościowy

высакаякасны

wysokowydajny

высокапрадукцыйны

wysondować

зак.

1. празандзіраваць;

2. перан. выведаць, вызнаць

wysortować

зак. адсартаваць

wysortowany

адсартаваны

wyspa

ж. востраў; выспа; атока;

bezludna wyspa — бязлюдны востраў

wyspać się

зак. выспацца

wyspany

выспаны

wyspecjalizować się

зак. спецыялізавацца