wysokość

wysokoś|ć

ж.

1. вышыня;

~ć lotu — вышыня палёту;

~ć nad poziomem morza — вышыня над узроўнем мора;

2. вышыня; узровень;

być (stanąć, okazać się) na ~ci zdania — быць (стаць, аказацца) на ўзроўні (вышыні) патрабаванняў;

3. ~ci мн. нябёсы; неба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)