Verbum

wieńcowy

1. тэх. вянцовы;

2. анат. вянечны; каранарны;

naczynia ~e — вянечныя сасуды

wieńczyć

незак. вянчаць; увенчваць;

koniec wieńczyć dzieło — канец – справе вянец

wieprz

м. вяпрук, парсюк

wieprzowina

ж. свініна

wieprzowy

свіны

wiercenie

н. свідраванне

wiercić

незак.

1. свідраваць;

2. круціць

wiercić się

незак.

1. круціцца

2. мітусіцца

wiercipięta

м. ветрагон, шалахвост

Wierejki

мн. в. Вярэйкі