wieńcowy

wieńcow|y

1. тэх. вянцовы;

2. анат. вянечны; каранарны;

naczynia ~e — вянечныя сасуды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)