зафрахтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафрахту́ю |
зафрахту́ем |
| 2-я ас. |
зафрахту́еш |
зафрахту́еце |
| 3-я ас. |
зафрахту́е |
зафрахту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зафрахтава́ў |
зафрахтава́лі |
| ж. |
зафрахтава́ла |
| н. |
зафрахтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зафрахту́й |
зафрахту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафрахтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зафрахто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зафрахто́ўванне |
| Р. |
зафрахто́ўвання |
| Д. |
зафрахто́ўванню |
| В. |
зафрахто́ўванне |
| Т. |
зафрахто́ўваннем |
| М. |
зафрахто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зафрахто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зафрахто́ўваецца |
зафрахто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зафрахто́ўваўся |
зафрахто́ўваліся |
| ж. |
зафрахто́ўвалася |
| н. |
зафрахто́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зафрахто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафрахто́ўваю |
зафрахто́ўваем |
| 2-я ас. |
зафрахто́ўваеш |
зафрахто́ўваеце |
| 3-я ас. |
зафрахто́ўвае |
зафрахто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зафрахто́ўваў |
зафрахто́ўвалі |
| ж. |
зафрахто́ўвала |
| н. |
зафрахто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зафрахто́ўвай |
зафрахто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зафрахто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зафу́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафу́каю |
зафу́каем |
| 2-я ас. |
зафу́каеш |
зафу́каеце |
| 3-я ас. |
зафу́кае |
зафу́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зафу́каў |
зафу́калі |
| ж. |
зафу́кала |
| н. |
зафу́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зафу́кай |
зафу́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафу́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
зафундава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зафундава́ны |
зафундава́ная |
зафундава́нае |
зафундава́ныя |
| Р. |
зафундава́нага |
зафундава́най зафундава́нае |
зафундава́нага |
зафундава́ных |
| Д. |
зафундава́наму |
зафундава́най |
зафундава́наму |
зафундава́ным |
| В. |
зафундава́ны (неадуш.) зафундава́нага (адуш.) |
зафундава́ную |
зафундава́нае |
зафундава́ныя (неадуш.) зафундава́ных (адуш.) |
| Т. |
зафундава́ным |
зафундава́най зафундава́наю |
зафундава́ным |
зафундава́нымі |
| М. |
зафундава́ным |
зафундава́най |
зафундава́ным |
зафундава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зафундава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафунду́ю |
зафунду́ем |
| 2-я ас. |
зафунду́еш |
зафунду́еце |
| 3-я ас. |
зафунду́е |
зафунду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зафундава́ў |
зафундава́лі |
| ж. |
зафундава́ла |
| н. |
зафундава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафундава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зафундзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафунджу́ |
зафундзі́м |
| 2-я ас. |
зафундзі́ш |
зафундзі́це |
| 3-я ас. |
зафундзі́ць |
зафундзя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
зафундзі́ў |
зафундзі́лі |
| ж. |
зафундзі́ла |
| н. |
зафундзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафундзі́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
зафунды́рыць
‘накіраваць, нацэліць што-небудзь на што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зафунды́ру |
зафунды́рым |
| 2-я ас. |
зафунды́рыш |
зафунды́рыце |
| 3-я ас. |
зафунды́рыць |
зафунды́раць |
| Прошлы час |
| м. |
зафунды́рыў |
зафунды́рылі |
| ж. |
зафунды́рыла |
| н. |
зафунды́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зафунды́р |
зафунды́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафунды́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зафу́ркаць
‘пачаць фуркаць - пралятаючы, утвараць крыламі характэрныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зафу́ркае |
зафу́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
зафу́ркаў |
зафу́ркалі |
| ж. |
зафу́ркала |
| н. |
зафу́ркала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зафу́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.