зафунды́рыць

‘накіраваць, нацэліць што-небудзь на што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зафунды́ру зафунды́рым
2-я ас. зафунды́рыш зафунды́рыце
3-я ас. зафунды́рыць зафунды́раць
Прошлы час
м. зафунды́рыў зафунды́рылі
ж. зафунды́рыла
н. зафунды́рыла
Загадны лад
2-я ас. зафунды́р зафунды́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час зафунды́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)