зафрахто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зафрахто́ўваю зафрахто́ўваем
2-я ас. зафрахто́ўваеш зафрахто́ўваеце
3-я ас. зафрахто́ўвае зафрахто́ўваюць
Прошлы час
м. зафрахто́ўваў зафрахто́ўвалі
ж. зафрахто́ўвала
н. зафрахто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зафрахто́ўвай зафрахто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зафрахто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)