зафрахто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зафрахто́ўванне | |
| зафрахто́ўвання | |
| зафрахто́ўванню | |
| зафрахто́ўванне | |
| зафрахто́ўваннем | |
| зафрахто́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)