Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

укаране́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаране́лы укаране́лая укаране́лае укаране́лыя
Р. укаране́лага укаране́лай
укаране́лае
укаране́лага укаране́лых
Д. укаране́ламу укаране́лай укаране́ламу укаране́лым
В. укаране́лы (неадуш.)
укаране́лага (адуш.)
укаране́лую укаране́лае укаране́лыя (неадуш.)
укаране́лых (адуш.)
Т. укаране́лым укаране́лай
укаране́лаю
укаране́лым укаране́лымі
М. укаране́лым укаране́лай укаране́лым укаране́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укаране́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. укаране́нне
Р. укаране́ння
Д. укаране́нню
В. укаране́нне
Т. укаране́ннем
М. укаране́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укаране́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаране́е укаране́юць
Прошлы час
м. укаране́ў укаране́лі
ж. укаране́ла
н. укаране́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час укаране́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укаранё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. укаранё́насць
Р. укаранё́насці
Д. укаранё́насці
В. укаранё́насць
Т. укаранё́насцю
М. укаранё́насці

Крыніцы: piskunou2012.

укаранё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаранё́ны укаранё́ная укаранё́нае укаранё́ныя
Р. укаранё́нага укаранё́най
укаранё́нае
укаранё́нага укаранё́ных
Д. укаранё́наму укаранё́най укаранё́наму укаранё́ным
В. укаранё́ны (неадуш.)
укаранё́нага (адуш.)
укаранё́ную укаранё́нае укаранё́ныя (неадуш.)
укаранё́ных (адуш.)
Т. укаранё́ным укаранё́най
укаранё́наю
укаранё́ным укаранё́нымі
М. укаранё́ным укаранё́най укаранё́ным укаранё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укаранё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаранё́ны укаранё́ная укаранё́нае укаранё́ныя
Р. укаранё́нага укаранё́най
укаранё́нае
укаранё́нага укаранё́ных
Д. укаранё́наму укаранё́най укаранё́наму укаранё́ным
В. укаранё́ны (неадуш.)
укаранё́нага (адуш.)
укаранё́ную укаранё́нае укаранё́ныя (неадуш.)
укаранё́ных (адуш.)
Т. укаранё́ным укаранё́най
укаранё́наю
укаранё́ным укаранё́нымі
М. укаранё́ным укаранё́най укаранё́ным укаранё́ных

Кароткая форма: укаранё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укарані́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укараню́ся укарэ́німся
2-я ас. укарэ́нішся укарэ́ніцеся
3-я ас. укарэ́ніцца укарэ́няцца
Прошлы час
м. укарані́ўся укарані́ліся
ж. укарані́лася
н. укарані́лася
Загадны лад
2-я ас. укарані́ся укарані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час укарані́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укарані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укараню́ укарэ́нім
2-я ас. укарэ́ніш укарэ́ніце
3-я ас. укарэ́ніць укарэ́няць
Прошлы час
м. укарані́ў укарані́лі
ж. укарані́ла
н. укарані́ла
Загадны лад
2-я ас. укарані́ укарані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час укарані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укара́ны укара́ная укара́нае укара́ныя
Р. укара́нага укара́най
укара́нае
укара́нага укара́ных
Д. укара́наму укара́най укара́наму укара́ным
В. укара́ны (неадуш.)
укара́нага (адуш.)
укара́ную укара́нае укара́ныя (неадуш.)
укара́ных (адуш.)
Т. укара́ным укара́най
укара́наю
укара́ным укара́нымі
М. укара́ным укара́най укара́ным укара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

укара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укара́ны укара́ная укара́нае укара́ныя
Р. укара́нага укара́най
укара́нае
укара́нага укара́ных
Д. укара́наму укара́най укара́наму укара́ным
В. укара́ны (неадуш.)
укара́нага (адуш.)
укара́ную укара́нае укара́ныя (неадуш.)
укара́ных (адуш.)
Т. укара́ным укара́най
укара́наю
укара́ным укара́нымі
М. укара́ным укара́най укара́ным укара́ных

Крыніцы: piskunou2012.