укара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укара́ны укара́ная укара́нае укара́ныя
Р. укара́нага укара́най
укара́нае
укара́нага укара́ных
Д. укара́наму укара́най укара́наму укара́ным
В. укара́ны (неадуш.)
укара́нага (адуш.)
укара́ную укара́нае укара́ныя (неадуш.)
укара́ных (адуш.)
Т. укара́ным укара́най
укара́наю
укара́ным укара́нымі
М. укара́ным укара́най укара́ным укара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)