укара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
укара́ны | укара́ная | укара́нае | укара́ныя | |
укара́нага | укара́най укара́нае |
укара́нага | укара́ных | |
укара́наму | укара́най | укара́наму | укара́ным | |
укара́ны ( укара́нага ( |
укара́ную | укара́нае | укара́ныя ( укара́ных ( |
|
укара́ным | укара́най укара́наю |
укара́ным | укара́нымі | |
укара́ным | укара́най | укара́ным | укара́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)