укаране́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаране́е укаране́юць
Прошлы час
м. укаране́ў укаране́лі
ж. укаране́ла
н. укаране́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час укаране́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)