укаранё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаранё́ны укаранё́ная укаранё́нае укаранё́ныя
Р. укаранё́нага укаранё́най
укаранё́нае
укаранё́нага укаранё́ных
Д. укаранё́наму укаранё́най укаранё́наму укаранё́ным
В. укаранё́ны (неадуш.)
укаранё́нага (адуш.)
укаранё́ную укаранё́нае укаранё́ныя (неадуш.)
укаранё́ных (адуш.)
Т. укаранё́ным укаранё́най
укаранё́наю
укаранё́ным укаранё́нымі
М. укаранё́ным укаранё́най укаранё́ным укаранё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)