укаране́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укаране́нне | |
укаране́ння | |
укаране́нню | |
укаране́нне | |
укаране́ннем | |
укаране́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
укаране́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укаране́нне | |
укаране́ння | |
укаране́нню | |
укаране́нне | |
укаране́ннем | |
укаране́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)