заарка́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заарка́ньваю |
заарка́ньваем |
2-я ас. |
заарка́ньваеш |
заарка́ньваеце |
3-я ас. |
заарка́ньвае |
заарка́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
заарка́ньваў |
заарка́ньвалі |
ж. |
заарка́ньвала |
н. |
заарка́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заарка́ньвай |
заарка́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заарка́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заарта́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заарта́чуся |
заарта́чымся |
2-я ас. |
заарта́чышся |
заарта́чыцеся |
3-я ас. |
заарта́чыцца |
заарта́чацца |
Прошлы час |
м. |
заарта́чыўся |
заарта́чыліся |
ж. |
заарта́чылася |
н. |
заарта́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заарта́чся |
заарта́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заарта́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заару́даваць
‘пачаць дзейнічаць з дапамогай нейкай прылады; пачаць распараджацца чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заару́дую |
заару́дуем |
2-я ас. |
заару́дуеш |
заару́дуеце |
3-я ас. |
заару́дуе |
заару́дуюць |
Прошлы час |
м. |
заару́даваў |
заару́давалі |
ж. |
заару́давала |
н. |
заару́давала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заару́дуй |
заару́дуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заару́даваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заархівава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заархівава́ны |
заархівава́ная |
заархівава́нае |
заархівава́ныя |
Р. |
заархівава́нага |
заархівава́най заархівава́нае |
заархівава́нага |
заархівава́ных |
Д. |
заархівава́наму |
заархівава́най |
заархівава́наму |
заархівава́ным |
В. |
заархівава́ны (неадуш.) заархівава́нага (адуш.) |
заархівава́ную |
заархівава́нае |
заархівава́ныя (неадуш.) заархівава́ных (адуш.) |
Т. |
заархівава́ным |
заархівава́най заархівава́наю |
заархівава́ным |
заархівава́нымі |
М. |
заархівава́ным |
заархівава́най |
заархівава́ным |
заархівава́ных |
Кароткая форма: заархівава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
заархівава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
заархіву́ецца |
заархіву́юцца |
Прошлы час |
м. |
заархівава́ўся |
заархівава́ліся |
ж. |
заархівава́лася |
н. |
заархівава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
заархівава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заархіву́ю |
заархіву́ем |
2-я ас. |
заархіву́еш |
заархіву́еце |
3-я ас. |
заархіву́е |
заархіву́юць |
Прошлы час |
м. |
заархівава́ў |
заархівава́лі |
ж. |
заархівава́ла |
н. |
заархівава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заархіву́й |
заархіву́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заархівава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарыштава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заарыштава́нне |
Р. |
заарыштава́ння |
Д. |
заарыштава́нню |
В. |
заарыштава́нне |
Т. |
заарыштава́ннем |
М. |
заарыштава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заарыштава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заарыштава́ны |
заарыштава́ная |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя |
Р. |
заарыштава́нага |
заарыштава́най заарыштава́нае |
заарыштава́нага |
заарыштава́ных |
Д. |
заарыштава́наму |
заарыштава́най |
заарыштава́наму |
заарыштава́ным |
В. |
заарыштава́ны (неадуш.) заарыштава́нага (адуш.) |
заарыштава́ную |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя (неадуш.) заарыштава́ных (адуш.) |
Т. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най заарыштава́наю |
заарыштава́ным |
заарыштава́нымі |
М. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най |
заарыштава́ным |
заарыштава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заарыштава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заарыштава́ны |
заарыштава́ная |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя |
Р. |
заарыштава́нага |
заарыштава́най заарыштава́нае |
заарыштава́нага |
заарыштава́ных |
Д. |
заарыштава́наму |
заарыштава́най |
заарыштава́наму |
заарыштава́ным |
В. |
заарыштава́ны (неадуш.) заарыштава́нага (адуш.) |
заарыштава́ную |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя (неадуш.) заарыштава́ных (адуш.) |
Т. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най заарыштава́наю |
заарыштава́ным |
заарыштава́нымі |
М. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най |
заарыштава́ным |
заарыштава́ных |
Кароткая форма: заарыштава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.