заарыштава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заарыштава́ны заарыштава́ная заарыштава́нае заарыштава́ныя
Р. заарыштава́нага заарыштава́най
заарыштава́нае
заарыштава́нага заарыштава́ных
Д. заарыштава́наму заарыштава́най заарыштава́наму заарыштава́ным
В. заарыштава́ны (неадуш.)
заарыштава́нага (адуш.)
заарыштава́ную заарыштава́нае заарыштава́ныя (неадуш.)
заарыштава́ных (адуш.)
Т. заарыштава́ным заарыштава́най
заарыштава́наю
заарыштава́ным заарыштава́нымі
М. заарыштава́ным заарыштава́най заарыштава́ным заарыштава́ных

Кароткая форма: заарыштава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)