заарыштава́ны
прыметнік, адносны
| заарыштава́ны | заарыштава́ная | заарыштава́нае | заарыштава́ныя | |
| заарыштава́нага | заарыштава́най заарыштава́нае |
заарыштава́нага | заарыштава́ных | |
| заарыштава́наму | заарыштава́най | заарыштава́наму | заарыштава́ным | |
| заарыштава́ны ( заарыштава́нага ( |
заарыштава́ную | заарыштава́нае | заарыштава́ныя ( заарыштава́ных ( |
|
| заарыштава́ным | заарыштава́най заарыштава́наю |
заарыштава́ным | заарыштава́нымі | |
| заарыштава́ным | заарыштава́най | заарыштава́ным | заарыштава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)