Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дыскагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскагра́фія дыскагра́фіі
Р. дыскагра́фіі дыскагра́фій
Д. дыскагра́фіі дыскагра́фіям
В. дыскагра́фію дыскагра́фіі
Т. дыскагра́фіяй
дыскагра́фіяю
дыскагра́фіямі
М. дыскагра́фіі дыскагра́фіях

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дыскаме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыскаме́тр дыскаме́тры
Р. дыскаме́тра дыскаме́траў
Д. дыскаме́тру дыскаме́трам
В. дыскаме́тр дыскаме́тры
Т. дыскаме́трам дыскаме́трамі
М. дыскаме́тры дыскаме́трах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дыскаміцэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыскаміцэ́т дыскаміцэ́ты
Р. дыскаміцэ́та дыскаміцэ́таў
Д. дыскаміцэ́ту дыскаміцэ́там
В. дыскаміцэ́т дыскаміцэ́ты
Т. дыскаміцэ́там дыскаміцэ́тамі
М. дыскаміцэ́це дыскаміцэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дыскамфо́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыскамфо́рт
Р. дыскамфо́рту
Д. дыскамфо́рту
В. дыскамфо́рт
Т. дыскамфо́ртам
М. дыскамфо́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскамфо́ртна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дыскамфо́ртна дыскамфо́ртней -

Крыніцы: piskunou2012.

дыскамфо́ртнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дыскамфо́ртнасць
Р. дыскамфо́ртнасці
Д. дыскамфо́ртнасці
В. дыскамфо́ртнасць
Т. дыскамфо́ртнасцю
М. дыскамфо́ртнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дыскамфо́ртны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскамфо́ртны дыскамфо́ртная дыскамфо́ртнае дыскамфо́ртныя
Р. дыскамфо́ртнага дыскамфо́ртнай
дыскамфо́ртнае
дыскамфо́ртнага дыскамфо́ртных
Д. дыскамфо́ртнаму дыскамфо́ртнай дыскамфо́ртнаму дыскамфо́ртным
В. дыскамфо́ртны (неадуш.)
дыскамфо́ртнага (адуш.)
дыскамфо́ртную дыскамфо́ртнае дыскамфо́ртныя (неадуш.)
дыскамфо́ртных (адуш.)
Т. дыскамфо́ртным дыскамфо́ртнай
дыскамфо́ртнаю
дыскамфо́ртным дыскамфо́ртнымі
М. дыскамфо́ртным дыскамфо́ртнай дыскамфо́ртным дыскамфо́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ды́скант

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ды́скант ды́сканты
Р. ды́сканта ды́скантаў
Д. ды́сканту ды́скантам
В. ды́сканта ды́скантаў
Т. ды́скантам ды́скантамі
М. ды́сканце ды́скантах

Іншыя варыянты: дыска́нт.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыска́нт

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыска́нт дыска́нты
Р. дыска́нта дыска́нтаў
Д. дыска́нту дыска́нтам
В. дыска́нта дыска́нтаў
Т. дыска́нтам дыска́нтамі
М. дыска́нце дыска́нтах

Іншыя варыянты: ды́скант.

Крыніцы: krapivabr2012.

ды́скант

‘высокі хлапечы голас’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ды́скант
Р. ды́сканту
Д. ды́сканту
В. ды́скант
Т. ды́скантам
М. ды́сканце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.