ды́скант

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ды́скант ды́сканты
Р. ды́сканта ды́скантаў
Д. ды́сканту ды́скантам
В. ды́сканта ды́скантаў
Т. ды́скантам ды́скантамі
М. ды́сканце ды́скантах

Іншыя варыянты: дыска́нт.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)