Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дапато́пна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дапато́пна дапато́пней -

дапато́пнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дапато́пнасць
Р. дапато́пнасці
Д. дапато́пнасці
В. дапато́пнасць
Т. дапато́пнасцю
М. дапато́пнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дапато́пны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапато́пны дапато́пная дапато́пнае дапато́пныя
Р. дапато́пнага дапато́пнай
дапато́пнае		 дапато́пнага дапато́пных
Д. дапато́пнаму дапато́пнай дапато́пнаму дапато́пным
В. дапато́пны (неадуш.)
дапато́пнага (адуш.)		 дапато́пную дапато́пнае дапато́пныя (неадуш.)
дапато́пных (адуш.)
Т. дапато́пным дапато́пнай
дапато́пнаю		 дапато́пным дапато́пнымі
М. дапато́пным дапато́пнай дапато́пным дапато́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапаўза́ю дапаўза́ем
2-я ас. дапаўза́еш дапаўза́еце
3-я ас. дапаўза́е дапаўза́юць
Прошлы час
м. дапаўза́ў дапаўза́лі
ж. дапаўза́ла
н. дапаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. дапаўза́й дапаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дапаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапаўзу́ дапаўзё́м
2-я ас. дапаўзе́ш дапаўзяце́
3-я ас. дапаўзе́ дапаўзу́ць
Прошлы час
м. дапо́ўз дапаўзлі́
ж. дапаўзла́
н. дапаўзло́
Загадны лад
2-я ас. дапаўзі́ дапаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дапаўна́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дапаўна́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дапаўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапаўне́нне дапаўне́нні
Р. дапаўне́ння дапаўне́нняў
Д. дапаўне́нню дапаўне́нням
В. дапаўне́нне дапаўне́нні
Т. дапаўне́ннем дапаўне́ннямі
М. дапаўне́нні дапаўне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапаўня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапаўня́льнік дапаўня́льнікі
Р. дапаўня́льніка дапаўня́льнікаў
Д. дапаўня́льніку дапаўня́льнікам
В. дапаўня́льнік дапаўня́льнікі
Т. дапаўня́льнікам дапаўня́льнікамі
М. дапаўня́льніку дапаўня́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

дапаўня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапаўня́льны дапаўня́льная дапаўня́льнае дапаўня́льныя
Р. дапаўня́льнага дапаўня́льнай
дапаўня́льнае		 дапаўня́льнага дапаўня́льных
Д. дапаўня́льнаму дапаўня́льнай дапаўня́льнаму дапаўня́льным
В. дапаўня́льны (неадуш.)
дапаўня́льнага (адуш.)		 дапаўня́льную дапаўня́льнае дапаўня́льныя (неадуш.)
дапаўня́льных (адуш.)
Т. дапаўня́льным дапаўня́льнай
дапаўня́льнаю		 дапаўня́льным дапаўня́льнымі
М. дапаўня́льным дапаўня́льнай дапаўня́льным дапаўня́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дапаўня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дапаўня́ецца дапаўня́юцца
Прошлы час
м. дапаўня́ўся дапаўня́ліся
ж. дапаўня́лася
н. дапаўня́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.