дапаўне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дапаўне́нне | дапаўне́нні | |
| дапаўне́ння | дапаўне́нняў | |
| дапаўне́нню | дапаўне́нням | |
| дапаўне́нне | дапаўне́нні | |
| дапаўне́ннем | дапаўне́ннямі | |
| дапаўне́нні | дапаўне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)