дапаўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дапаўне́нне дапаўне́нні
Р. дапаўне́ння дапаўне́нняў
Д. дапаўне́нню дапаўне́нням
В. дапаўне́нне дапаўне́нні
Т. дапаўне́ннем дапаўне́ннямі
М. дапаўне́нні дапаўне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)