дапаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапаўзу́ дапаўзё́м
2-я ас. дапаўзе́ш дапаўзяце́
3-я ас. дапаўзе́ дапаўзу́ць
Прошлы час
м. дапо́ўз дапаўзлі́
ж. дапаўзла́
н. дапаўзло́
Загадны лад
2-я ас. дапаўзі́ дапаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)