устаўбу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устаўбу́раны |
устаўбу́раная |
устаўбу́ранае |
устаўбу́раныя |
| Р. |
устаўбу́ранага |
устаўбу́ранай устаўбу́ранае |
устаўбу́ранага |
устаўбу́раных |
| Д. |
устаўбу́ранаму |
устаўбу́ранай |
устаўбу́ранаму |
устаўбу́раным |
| В. |
устаўбу́раны (неадуш.) устаўбу́ранага (адуш.) |
устаўбу́раную |
устаўбу́ранае |
устаўбу́раныя (неадуш.) устаўбу́раных (адуш.) |
| Т. |
устаўбу́раным |
устаўбу́ранай устаўбу́ранаю |
устаўбу́раным |
устаўбу́ранымі |
| М. |
устаўбу́раным |
устаўбу́ранай |
устаўбу́раным |
устаўбу́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
устаўбу́рыць
‘натапырыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
устаўбу́ру |
устаўбу́рым |
| 2-я ас. |
устаўбу́рыш |
устаўбу́рыце |
| 3-я ас. |
устаўбу́рыць |
устаўбу́раць |
| Прошлы час |
| м. |
устаўбу́рыў |
устаўбу́рылі |
| ж. |
устаўбу́рыла |
| н. |
устаўбу́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
устаўбу́р |
устаўбу́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
устаўбу́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уста́ўка
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уста́ўка |
| Р. |
уста́ўкі |
| Д. |
уста́ўцы |
| В. |
уста́ўку |
| Т. |
уста́ўкай уста́ўкаю |
| М. |
уста́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уста́ўка
‘тое, што ўстаўлена’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уста́ўка |
уста́ўкі |
| Р. |
уста́ўкі |
уста́вак |
| Д. |
уста́ўцы |
уста́ўкам |
| В. |
уста́ўку |
уста́ўкі |
| Т. |
уста́ўкай уста́ўкаю |
уста́ўкамі |
| М. |
уста́ўцы |
уста́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уста́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уста́ўлены |
уста́ўленая |
уста́ўленае |
уста́ўленыя |
| Р. |
уста́ўленага |
уста́ўленай уста́ўленае |
уста́ўленага |
уста́ўленых |
| Д. |
уста́ўленаму |
уста́ўленай |
уста́ўленаму |
уста́ўленым |
| В. |
уста́ўлены (неадуш.) уста́ўленага (адуш.) |
уста́ўленую |
уста́ўленае |
уста́ўленыя (неадуш.) уста́ўленых (адуш.) |
| Т. |
уста́ўленым |
уста́ўленай уста́ўленаю |
уста́ўленым |
уста́ўленымі |
| М. |
уста́ўленым |
уста́ўленай |
уста́ўленым |
уста́ўленых |
Кароткая форма: уста́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
устаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
устаўля́нне |
| Р. |
устаўля́ння |
| Д. |
устаўля́нню |
| В. |
устаўля́нне |
| Т. |
устаўля́ннем |
| М. |
устаўля́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
устаўля́ецца |
устаўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
устаўля́ўся |
устаўля́ліся |
| ж. |
устаўля́лася |
| н. |
устаўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
устаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
устаўля́ю |
устаўля́ем |
| 2-я ас. |
устаўля́еш |
устаўля́еце |
| 3-я ас. |
устаўля́е |
устаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
устаўля́ў |
устаўля́лі |
| ж. |
устаўля́ла |
| н. |
устаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
устаўля́й |
устаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
устаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.