устаўбу́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устаўбу́раны устаўбу́раная устаўбу́ранае устаўбу́раныя
Р. устаўбу́ранага устаўбу́ранай
устаўбу́ранае		 устаўбу́ранага устаўбу́раных
Д. устаўбу́ранаму устаўбу́ранай устаўбу́ранаму устаўбу́раным
В. устаўбу́раны (неадуш.)
устаўбу́ранага (адуш.)		 устаўбу́раную устаўбу́ранае устаўбу́раныя (неадуш.)
устаўбу́раных (адуш.)
Т. устаўбу́раным устаўбу́ранай
устаўбу́ранаю		 устаўбу́раным устаўбу́ранымі
М. устаўбу́раным устаўбу́ранай устаўбу́раным устаўбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)