уста́ўка

‘тое, што ўстаўлена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уста́ўка уста́ўкі
Р. уста́ўкі уста́вак
Д. уста́ўцы уста́ўкам
В. уста́ўку уста́ўкі
Т. уста́ўкай
уста́ўкаю		 уста́ўкамі
М. уста́ўцы уста́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)