уста́ўка
‘тое, што ўстаўлена’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уста́ўка | уста́ўкі | |
| уста́ўкі | уста́вак | |
| уста́ўцы | уста́ўкам | |
| уста́ўку | уста́ўкі | |
| уста́ўкай уста́ўкаю |
уста́ўкамі | |
| уста́ўцы | уста́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)