устаўбу́рыць

‘натапырыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устаўбу́ру устаўбу́рым
2-я ас. устаўбу́рыш устаўбу́рыце
3-я ас. устаўбу́рыць устаўбу́раць
Прошлы час
м. устаўбу́рыў устаўбу́рылі
ж. устаўбу́рыла
н. устаўбу́рыла
Загадны лад
2-я ас. устаўбу́р устаўбу́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час устаўбу́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)