Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

запрапа́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	запрапа́лы	запрапа́лая	запрапа́лае	запрапа́лыя
Р.	запрапа́лага	запрапа́лай запрапа́лае	запрапа́лага	запрапа́лых
Д.	запрапа́ламу	запрапа́лай	запрапа́ламу	запрапа́лым
В.	запрапа́лы (неадуш.) запрапа́лага (адуш.)	запрапа́лую	запрапа́лае	запрапа́лыя (неадуш.) запрапа́лых (адуш.)
Т.	запрапа́лым	запрапа́лай запрапа́лаю	запрапа́лым	запрапа́лымі
М.	запрапа́лым	запрапа́лай	запрапа́лым	запрапа́лых

Крыніцы: piskunou2012.

запрапанава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	запрапанава́ны	запрапанава́ная	запрапанава́нае	запрапанава́ныя
Р.	запрапанава́нага	запрапанава́най запрапанава́нае	запрапанава́нага	запрапанава́ных
Д.	запрапанава́наму	запрапанава́най	запрапанава́наму	запрапанава́ным
В.	запрапанава́ны (неадуш.) запрапанава́нага (адуш.)	запрапанава́ную	запрапанава́нае	запрапанава́ныя (неадуш.) запрапанава́ных (адуш.)
Т.	запрапанава́ным	запрапанава́най запрапанава́наю	запрапанава́ным	запрапанава́нымі
М.	запрапанава́ным	запрапанава́най	запрапанава́ным	запрапанава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

запрапанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	запрапанава́ны	запрапанава́ная	запрапанава́нае	запрапанава́ныя
Р.	запрапанава́нага	запрапанава́най запрапанава́нае	запрапанава́нага	запрапанава́ных
Д.	запрапанава́наму	запрапанава́най	запрапанава́наму	запрапанава́ным
В.	запрапанава́ны (неадуш.) запрапанава́нага (адуш.)	запрапанава́ную	запрапанава́нае	запрапанава́ныя (неадуш.) запрапанава́ных (адуш.)
Т.	запрапанава́ным	запрапанава́най запрапанава́наю	запрапанава́ным	запрапанава́нымі
М.	запрапанава́ным	запрапанава́най	запрапанава́ным	запрапанава́ных

Кароткая форма: запрапанава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

запрапанава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	запрапану́ю	запрапану́ем
2-я ас.	запрапану́еш	запрапану́еце
3-я ас.	запрапану́е	запрапану́юць
Прошлы час
м.	запрапанава́ў	запрапанава́лі
ж.	запрапанава́ла
н.	запрапанава́ла
Загадны лад
2-я ас.	запрапану́й	запрапану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	запрапанава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

запрапа́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	запрападу́	запрападзё́м
2-я ас.	запрападзе́ш	запрападзяце́
3-я ас.	запрападзе́	запрападу́ць
Прошлы час
м.	запрапа́ў	запрапа́лі
ж.	запрапа́ла
н.	запрапа́ла
Загадны лад
2-я ас.	запрападзі́	запрападзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	запрапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

запрапа́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	запрапа́шчуся	запрапа́сцімся
2-я ас.	запрапа́сцішся	запрапа́сціцеся
3-я ас.	запрапа́сціцца	запрапа́сцяцца
Прошлы час
м.	запрапа́сціўся	запрапа́сціліся
ж.	запрапа́сцілася
н.	запрапа́сцілася
Дзеепрыслоўе
прош. час	запрапа́сціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запрапа́сціць

‘адправіць, падзець каго-небудзь, што-небудзь у далёкае месца, невядома куды’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	запрапа́шчу	запрапа́сцім
2-я ас.	запрапа́сціш	запрапа́сціце
3-я ас.	запрапа́сціць	запрапа́сцяць
Прошлы час
м.	запрапа́сціў	запрапа́сцілі
ж.	запрапа́сціла
н.	запрапа́сціла
Загадны лад
2-я ас.	запрапа́сці	запрапа́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час	запрапа́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

запрапашча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	запрапашча́ю	запрапашча́ем
2-я ас.	запрапашча́еш	запрапашча́еце
3-я ас.	запрапашча́е	запрапашча́юць
Прошлы час
м.	запрапашча́ў	запрапашча́лі
ж.	запрапашча́ла
н.	запрапашча́ла
Загадны лад
2-я ас.	запрапашча́й	запрапашча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	запрапашча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

запрапашчо́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	запрапашчо́ны	запрапашчо́ная	запрапашчо́нае	запрапашчо́ныя
Р.	запрапашчо́нага	запрапашчо́най запрапашчо́нае	запрапашчо́нага	запрапашчо́ных
Д.	запрапашчо́наму	запрапашчо́най	запрапашчо́наму	запрапашчо́ным
В.	запрапашчо́ны (неадуш.) запрапашчо́нага (адуш.)	запрапашчо́ную	запрапашчо́нае	запрапашчо́ныя (неадуш.) запрапашчо́ных (адуш.)
Т.	запрапашчо́ным	запрапашчо́най запрапашчо́наю	запрапашчо́ным	запрапашчо́нымі
М.	запрапашчо́ным	запрапашчо́най	запрапашчо́ным	запрапашчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

запрапашчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	запрапашчо́ны	запрапашчо́ная	запрапашчо́нае	запрапашчо́ныя
Р.	запрапашчо́нага	запрапашчо́най запрапашчо́нае	запрапашчо́нага	запрапашчо́ных
Д.	запрапашчо́наму	запрапашчо́най	запрапашчо́наму	запрапашчо́ным
В.	запрапашчо́ны (неадуш.) запрапашчо́нага (адуш.)	запрапашчо́ную	запрапашчо́нае	запрапашчо́ныя (неадуш.) запрапашчо́ных (адуш.)
Т.	запрапашчо́ным	запрапашчо́най запрапашчо́наю	запрапашчо́ным	запрапашчо́нымі
М.	запрапашчо́ным	запрапашчо́най	запрапашчо́ным	запрапашчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)