запрапашчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| запрапашчо́ны | запрапашчо́ная | запрапашчо́нае | запрапашчо́ныя | |
| запрапашчо́нага | запрапашчо́най запрапашчо́нае |
запрапашчо́нага | запрапашчо́ных | |
| запрапашчо́наму | запрапашчо́най | запрапашчо́наму | запрапашчо́ным | |
| запрапашчо́ны ( запрапашчо́нага ( |
запрапашчо́ную | запрапашчо́нае | запрапашчо́ныя ( запрапашчо́ных ( |
|
| запрапашчо́ным | запрапашчо́най запрапашчо́наю |
запрапашчо́ным | запрапашчо́нымі | |
| запрапашчо́ным | запрапашчо́най | запрапашчо́ным | запрапашчо́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)