запрапа́сціць
‘адправіць, падзець каго-небудзь, што-небудзь у далёкае месца, невядома куды’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| запрапа́шчу | запрапа́сцім | |
| запрапа́сціш | запрапа́сціце | |
| запрапа́сціць | запрапа́сцяць | |
| Прошлы час | ||
| запрапа́сціў | запрапа́сцілі | |
| запрапа́сціла | ||
| запрапа́сціла | ||
| Загадны лад | ||
| запрапа́сці | запрапа́сціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| запрапа́сціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)