запрапанава́ны
прыметнік, адносны
| запрапанава́ны | запрапанава́ная | запрапанава́нае | запрапанава́ныя | |
| запрапанава́нага | запрапанава́най запрапанава́нае |
запрапанава́нага | запрапанава́ных | |
| запрапанава́наму | запрапанава́най | запрапанава́наму | запрапанава́ным | |
| запрапанава́ны ( запрапанава́нага ( |
запрапанава́ную | запрапанава́нае | запрапанава́ныя ( запрапанава́ных ( |
|
| запрапанава́ным | запрапанава́най запрапанава́наю |
запрапанава́ным | запрапанава́нымі | |
| запрапанава́ным | запрапанава́най | запрапанава́ным | запрапанава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)