запраектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запраектава́ны |
запраектава́ная |
запраектава́нае |
запраектава́ныя |
| Р. |
запраектава́нага |
запраектава́най запраектава́нае |
запраектава́нага |
запраектава́ных |
| Д. |
запраектава́наму |
запраектава́най |
запраектава́наму |
запраектава́ным |
| В. |
запраектава́ны (неадуш.) запраектава́нага (адуш.) |
запраектава́ную |
запраектава́нае |
запраектава́ныя (неадуш.) запраектава́ных (адуш.) |
| Т. |
запраектава́ным |
запраектава́най запраектава́наю |
запраектава́ным |
запраектава́нымі |
| М. |
запраектава́ным |
запраектава́най |
запраектава́ным |
запраектава́ных |
Кароткая форма: запраектава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
запраектава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запраекту́ю |
запраекту́ем |
| 2-я ас. |
запраекту́еш |
запраекту́еце |
| 3-я ас. |
запраекту́е |
запраекту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запраектава́ў |
запраектава́лі |
| ж. |
запраектава́ла |
| н. |
запраектава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запраекту́й |
запраекту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запраектава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запра́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запра́жка |
запра́жкі |
| Р. |
запра́жкі |
запра́жак |
| Д. |
запра́жцы |
запра́жкам |
| В. |
запра́жку |
запра́жкі |
| Т. |
запра́жкай запра́жкаю |
запра́жкамі |
| М. |
запра́жцы |
запра́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
запражны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
запражны́ |
запражна́я |
запражно́е |
запражны́я |
| Р. |
запражно́га |
запражно́й запражно́е |
запражно́га |
запражны́х |
| Д. |
запражно́му |
запражно́й |
запражно́му |
запражны́м |
| В. |
запражны́ (неадуш.) запражно́га (адуш.) |
запражну́ю |
запражно́е |
запражны́я (неадуш.) запражны́х (адуш.) |
| Т. |
запражны́м |
запражно́й запражно́ю |
запражны́м |
запражны́мі |
| М. |
запражны́м |
запражно́й |
запражны́м |
запражны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запраку́дзіць
‘пачаць пракудзіць - гарэзаваць, сваволіць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запраку́джу |
запраку́дзім |
| 2-я ас. |
запраку́дзіш |
запраку́дзіце |
| 3-я ас. |
запраку́дзіць |
запраку́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
запраку́дзіў |
запраку́дзілі |
| ж. |
запраку́дзіла |
| н. |
запраку́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запраку́дзь |
запраку́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запраку́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запраме́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запраме́нюся |
запраме́німся |
| 2-я ас. |
запраме́нішся |
запраме́ніцеся |
| 3-я ас. |
запраме́ніцца |
запраме́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
запраме́ніўся |
запраме́ніліся |
| ж. |
запраме́нілася |
| н. |
запраме́нілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запраме́ніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запраме́ніць
‘пачаць праменіць - вылучаць прамені, выпраменьваць, разыходзіцца ў форме праменяў, блішчаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
запраме́ніць |
запраме́няць |
| Прошлы час |
| м. |
запраме́ніў |
запраме́нілі |
| ж. |
запраме́ніла |
| н. |
запраме́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запраме́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запрамяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запрамяне́ю |
запрамяне́ем |
| 2-я ас. |
запрамяне́еш |
запрамяне́еце |
| 3-я ас. |
запрамяне́е |
запрамяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запрамяне́ў |
запрамяне́лі |
| ж. |
запрамяне́ла |
| н. |
запрамяне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запрамяне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запрамяні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запрамяню́ся |
запрамяні́мся |
| 2-я ас. |
запрамяні́шся |
запрамяніце́ся |
| 3-я ас. |
запрамяні́цца |
запрамяня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
запрамяні́ўся |
запрамяні́ліся |
| ж. |
запрамяні́лася |
| н. |
запрамяні́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запрамяні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.