запра́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| запра́жка | запра́жкі | |
| запра́жкі | запра́жак | |
| запра́жцы | запра́жкам | |
| запра́жку | запра́жкі | |
| запра́жкай запра́жкаю |
запра́жкамі | |
| запра́жцы | запра́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)