запраку́дзіць
‘пачаць пракудзіць - гарэзаваць, сваволіць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| запраку́джу | запраку́дзім | |
| запраку́дзіш | запраку́дзіце | |
| запраку́дзіць | запраку́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| запраку́дзіў | запраку́дзілі | |
| запраку́дзіла | ||
| запраку́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| запраку́дзь | запраку́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| запраку́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)