запраме́ніць

‘пачаць праменіць - вылучаць прамені, выпраменьваць, разыходзіцца ў форме праменяў, блішчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запраме́ніць запраме́няць
Прошлы час
м. запраме́ніў запраме́нілі
ж. запраме́ніла
н. запраме́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час запраме́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)