ко́рмлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́рмлены |
ко́рмленая |
ко́рмленае |
ко́рмленыя |
Р. |
ко́рмленага |
ко́рмленай ко́рмленае |
ко́рмленага |
ко́рмленых |
Д. |
ко́рмленаму |
ко́рмленай |
ко́рмленаму |
ко́рмленым |
В. |
ко́рмлены (неадуш.) ко́рмленага (адуш.) |
ко́рмленую |
ко́рмленае |
ко́рмленыя (неадуш.) ко́рмленых (адуш.) |
Т. |
ко́рмленым |
ко́рмленай ко́рмленаю |
ко́рмленым |
ко́рмленымі |
М. |
ко́рмленым |
ко́рмленай |
ко́рмленым |
ко́рмленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́рмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́рмлены |
ко́рмленая |
ко́рмленае |
ко́рмленыя |
Р. |
ко́рмленага |
ко́рмленай ко́рмленае |
ко́рмленага |
ко́рмленых |
Д. |
ко́рмленаму |
ко́рмленай |
ко́рмленаму |
ко́рмленым |
В. |
ко́рмлены (неадуш.) ко́рмленага (адуш.) |
ко́рмленую |
ко́рмленае |
ко́рмленыя (неадуш.) ко́рмленых (адуш.) |
Т. |
ко́рмленым |
ко́рмленай ко́рмленаю |
ко́рмленым |
ко́рмленымі |
М. |
ко́рмленым |
ко́рмленай |
ко́рмленым |
ко́рмленых |
Кароткая форма: ко́рмлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́рмнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́рмнасць |
Р. |
ко́рмнасці |
Д. |
ко́рмнасці |
В. |
ко́рмнасць |
Т. |
ко́рмнасцю |
М. |
ко́рмнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́рмнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рмнік |
ко́рмнікі |
Р. |
ко́рмніка |
ко́рмнікаў |
Д. |
ко́рмніку |
ко́рмнікам |
В. |
ко́рмніка |
ко́рмнікаў |
Т. |
ко́рмнікам |
ко́рмнікамі |
М. |
ко́рмніку |
ко́рмніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́рмніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рмніца |
ко́рмніцы |
Р. |
ко́рмніцы |
ко́рмніц |
Д. |
ко́рмніцы |
ко́рмніцам |
В. |
ко́рмніцу |
ко́рмніц |
Т. |
ко́рмніцай ко́рмніцаю |
ко́рмніцамі |
М. |
ко́рмніцы |
ко́рмніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́рмны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́рмны |
ко́рмная |
ко́рмнае |
ко́рмныя |
Р. |
ко́рмнага |
ко́рмнай ко́рмнае |
ко́рмнага |
ко́рмных |
Д. |
ко́рмнаму |
ко́рмнай |
ко́рмнаму |
ко́рмным |
В. |
ко́рмны (неадуш.) ко́рмнага (адуш.) |
ко́рмную |
ко́рмнае |
ко́рмныя (неадуш.) ко́рмных (адуш.) |
Т. |
ко́рмным |
ко́рмнай ко́рмнаю |
ко́рмным |
ко́рмнымі |
М. |
ко́рмным |
ко́рмнай |
ко́рмным |
ко́рмных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́рмуж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́рмуж |
Р. |
Ко́рмужа |
Д. |
Ко́рмужу |
В. |
Ко́рмуж |
Т. |
Ко́рмужам |
М. |
Ко́рмужы |
ко́рн
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́рн |
Р. |
ко́рну |
Д. |
ко́рну |
В. |
ко́рн |
Т. |
ко́рнам |
М. |
ко́рне |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ко́рнадзь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́рнадзь |
Р. |
Ко́рнадзі |
Д. |
Ко́рнадзі |
В. |
Ко́рнадзь |
Т. |
Ко́рнаддзю |
М. |
Ко́рнадзі |