Ко́рмуж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́рмуж
Р. Ко́рмужа
Д. Ко́рмужу
В. Ко́рмуж
Т. Ко́рмужам
М. Ко́рмужы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)