ко́рмніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́рмніца | ко́рмніцы | |
| ко́рмніцы | ко́рмніц | |
| ко́рмніцы | ко́рмніцам | |
| ко́рмніцу | ко́рмніц | |
| ко́рмніцай ко́рмніцаю |
ко́рмніцамі | |
| ко́рмніцы | ко́рмніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)