зако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́нны |
зако́нная |
зако́ннае |
зако́нныя |
Р. |
зако́ннага |
зако́ннай зако́ннае |
зако́ннага |
зако́нных |
Д. |
зако́ннаму |
зако́ннай |
зако́ннаму |
зако́нным |
В. |
зако́нны (неадуш.) зако́ннага (адуш.) |
зако́нную |
зако́ннае |
зако́нныя (неадуш.) зако́нных (адуш.) |
Т. |
зако́нным |
зако́ннай зако́ннаю |
зако́нным |
зако́ннымі |
М. |
зако́нным |
зако́ннай |
зако́нным |
зако́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зако́нтраны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́нтраны |
зако́нтраная |
зако́нтранае |
зако́нтраныя |
Р. |
зако́нтранага |
зако́нтранай зако́нтранае |
зако́нтранага |
зако́нтраных |
Д. |
зако́нтранаму |
зако́нтранай |
зако́нтранаму |
зако́нтраным |
В. |
зако́нтраны (неадуш.) зако́нтранага (адуш.) |
зако́нтраную |
зако́нтранае |
зако́нтраныя (неадуш.) зако́нтраных (адуш.) |
Т. |
зако́нтраным |
зако́нтранай зако́нтранаю |
зако́нтраным |
зако́нтранымі |
М. |
зако́нтраным |
зако́нтранай |
зако́нтраным |
зако́нтраных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зако́нтрыванне |
Р. |
зако́нтрывання |
Д. |
зако́нтрыванню |
В. |
зако́нтрыванне |
Т. |
зако́нтрываннем |
М. |
зако́нтрыванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтрывацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зако́нтрываецца |
зако́нтрываюцца |
Прошлы час |
м. |
зако́нтрываўся |
зако́нтрываліся |
ж. |
зако́нтрывалася |
н. |
зако́нтрывалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зако́нтрываючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтрываць
‘затрымліваць, рабіць што-небудзь нерухомым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зако́нтрываю |
зако́нтрываем |
2-я ас. |
зако́нтрываеш |
зако́нтрываеце |
3-я ас. |
зако́нтрывае |
зако́нтрываюць |
Прошлы час |
м. |
зако́нтрываў |
зако́нтрывалі |
ж. |
зако́нтрывала |
н. |
зако́нтрывала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зако́нтрывай |
зако́нтрывайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зако́нтрываючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтрыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зако́нтрыцца |
зако́нтрацца |
Прошлы час |
м. |
зако́нтрыўся |
зако́нтрыліся |
ж. |
зако́нтрылася |
н. |
зако́нтрылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зако́нтрыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтрыць
‘затрымаць, зрабіць што-небудзь нерухомым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зако́нтру |
зако́нтрым |
2-я ас. |
зако́нтрыш |
зако́нтрыце |
3-я ас. |
зако́нтрыць |
зако́нтраць |
Прошлы час |
м. |
зако́нтрыў |
зако́нтрылі |
ж. |
зако́нтрыла |
н. |
зако́нтрыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зако́нтры |
зако́нтрыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зако́нтрыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зако́нтурны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́нтурны |
зако́нтурная |
зако́нтурнае |
зако́нтурныя |
Р. |
зако́нтурнага |
зако́нтурнай зако́нтурнае |
зако́нтурнага |
зако́нтурных |
Д. |
зако́нтурнаму |
зако́нтурнай |
зако́нтурнаму |
зако́нтурным |
В. |
зако́нтурны (неадуш.) зако́нтурнага (адуш.) |
зако́нтурную |
зако́нтурнае |
зако́нтурныя (неадуш.) зако́нтурных (адуш.) |
Т. |
зако́нтурным |
зако́нтурнай зако́нтурнаю |
зако́нтурным |
зако́нтурнымі |
М. |
зако́нтурным |
зако́нтурнай |
зако́нтурным |
зако́нтурных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зако́нчанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зако́нчанасць |
Р. |
зако́нчанасці |
Д. |
зако́нчанасці |
В. |
зако́нчанасць |
Т. |
зако́нчанасцю |
М. |
зако́нчанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зако́нчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зако́нчаны |
зако́нчаная |
зако́нчанае |
зако́нчаныя |
Р. |
зако́нчанага |
зако́нчанай зако́нчанае |
зако́нчанага |
зако́нчаных |
Д. |
зако́нчанаму |
зако́нчанай |
зако́нчанаму |
зако́нчаным |
В. |
зако́нчаны (неадуш.) зако́нчанага (адуш.) |
зако́нчаную |
зако́нчанае |
зако́нчаныя (неадуш.) зако́нчаных (адуш.) |
Т. |
зако́нчаным |
зако́нчанай зако́нчанаю |
зако́нчаным |
зако́нчанымі |
М. |
зако́нчаным |
зако́нчанай |
зако́нчаным |
зако́нчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.