зако́нтурны
прыметнік, адносны
зако́нтурны | зако́нтурная | зако́нтурнае | зако́нтурныя | |
зако́нтурнага | зако́нтурнай зако́нтурнае |
зако́нтурнага | зако́нтурных | |
зако́нтурнаму | зако́нтурнай | зако́нтурнаму | зако́нтурным | |
зако́нтурны ( зако́нтурнага ( |
зако́нтурную | зако́нтурнае | зако́нтурныя ( зако́нтурных ( |
|
зако́нтурным | зако́нтурнай зако́нтурнаю |
зако́нтурным | зако́нтурнымі | |
зако́нтурным | зако́нтурнай | зако́нтурным | зако́нтурных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)