зако́нтрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зако́нтрыванне | |
зако́нтрывання | |
зако́нтрыванню | |
зако́нтрыванне | |
зако́нтрываннем | |
зако́нтрыванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)