зако́нны
прыметнік, адносны
зако́нны | зако́нная | зако́ннае | зако́нныя | |
зако́ннага | зако́ннай зако́ннае |
зако́ннага | зако́нных | |
зако́ннаму | зако́ннай | зако́ннаму | зако́нным | |
зако́нны ( зако́ннага ( |
зако́нную | зако́ннае | зако́нныя ( зако́нных ( |
|
зако́нным | зако́ннай зако́ннаю |
зако́нным | зако́ннымі | |
зако́нным | зако́ннай | зако́нным | зако́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)