зако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зако́нны зако́нная зако́ннае зако́нныя
Р. зако́ннага зако́ннай
зако́ннае
зако́ннага зако́нных
Д. зако́ннаму зако́ннай зако́ннаму зако́нным
В. зако́нны (неадуш.)
зако́ннага (адуш.)
зако́нную зако́ннае зако́нныя (неадуш.)
зако́нных (адуш.)
Т. зако́нным зако́ннай
зако́ннаю
зако́нным зако́ннымі
М. зако́нным зако́ннай зако́нным зако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)