Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авклнорухы

уто́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́чваю уто́чваем
2-я ас. уто́чваеш уто́чваеце
3-я ас. уто́чвае уто́чваюць
Прошлы час
м. уто́чваў уто́чвалі
ж. уто́чвала
н. уто́чвала
Загадны лад
2-я ас. уто́чвай уто́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уто́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чка уто́чкі
Р. уто́чкі уто́чак
Д. уто́чцы уто́чкам
В. уто́чку уто́чкі
Т. уто́чкай
уто́чкаю		 уто́чкамі
М. уто́чцы уто́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уто́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чнік уто́чнікі
Р. уто́чніка уто́чнікаў
Д. уто́чніку уто́чнікам
В. уто́чніка уто́чнікаў
Т. уто́чнікам уто́чнікамі
М. уто́чніку уто́чніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́чны уто́чная уто́чнае уто́чныя
Р. уто́чнага уто́чнай
уто́чнае		 уто́чнага уто́чных
Д. уто́чнаму уто́чнай уто́чнаму уто́чным
В. уто́чны (неадуш.)
уто́чнага (адуш.)		 уто́чную уто́чнае уто́чныя (неадуш.)
уто́чных (адуш.)
Т. уто́чным уто́чнай
уто́чнаю		 уто́чным уто́чнымі
М. уто́чным уто́чнай уто́чным уто́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чына уто́чыны
Р. уто́чыны уто́чын
Д. уто́чыне уто́чынам
В. уто́чыну уто́чыны
Т. уто́чынай
уто́чынаю		 уто́чынамі
М. уто́чыне уто́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.