уто́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уто́чваю |
уто́чваем |
| 2-я ас. |
уто́чваеш |
уто́чваеце |
| 3-я ас. |
уто́чвае |
уто́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уто́чваў |
уто́чвалі |
| ж. |
уто́чвала |
| н. |
уто́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уто́чвай |
уто́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уто́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уто́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уто́чка |
уто́чкі |
| Р. |
уто́чкі |
уто́чак |
| Д. |
уто́чцы |
уто́чкам |
| В. |
уто́чку |
уто́чкі |
| Т. |
уто́чкай уто́чкаю |
уто́чкамі |
| М. |
уто́чцы |
уто́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уто́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уто́чнік |
уто́чнікі |
| Р. |
уто́чніка |
уто́чнікаў |
| Д. |
уто́чніку |
уто́чнікам |
| В. |
уто́чніка |
уто́чнікаў |
| Т. |
уто́чнікам |
уто́чнікамі |
| М. |
уто́чніку |
уто́чніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уто́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уто́чны |
уто́чная |
уто́чнае |
уто́чныя |
| Р. |
уто́чнага |
уто́чнай уто́чнае |
уто́чнага |
уто́чных |
| Д. |
уто́чнаму |
уто́чнай |
уто́чнаму |
уто́чным |
| В. |
уто́чны (неадуш.) уто́чнага (адуш.) |
уто́чную |
уто́чнае |
уто́чныя (неадуш.) уто́чных (адуш.) |
| Т. |
уто́чным |
уто́чнай уто́чнаю |
уто́чным |
уто́чнымі |
| М. |
уто́чным |
уто́чнай |
уто́чным |
уто́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уто́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уто́чына |
уто́чыны |
| Р. |
уто́чыны |
уто́чын |
| Д. |
уто́чыне |
уто́чынам |
| В. |
уто́чыну |
уто́чыны |
| Т. |
уто́чынай уто́чынаю |
уто́чынамі |
| М. |
уто́чыне |
уто́чынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.