уто́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чка уто́чкі
Р. уто́чкі уто́чак
Д. уто́чцы уто́чкам
В. уто́чку уто́чкі
Т. уто́чкай
уто́чкаю		 уто́чкамі
М. уто́чцы уто́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)