уто́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уто́чнік | уто́чнікі | |
| уто́чніка | уто́чнікаў | |
| уто́чніку | уто́чнікам | |
| уто́чніка | уто́чнікаў | |
| уто́чнікам | уто́чнікамі | |
| уто́чніку | уто́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)