уто́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чнік уто́чнікі
Р. уто́чніка уто́чнікаў
Д. уто́чніку уто́чнікам
В. уто́чніка уто́чнікаў
Т. уто́чнікам уто́чнікамі
М. уто́чніку уто́чніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)