уто́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уто́чына уто́чыны
Р. уто́чыны уто́чын
Д. уто́чыне уто́чынам
В. уто́чыну уто́чыны
Т. уто́чынай
уто́чынаю		 уто́чынамі
М. уто́чыне уто́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)