Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуру́ абу́рым
2-я ас. абу́рыш абу́рыце
3-я ас. абу́рыць абу́раць
Прошлы час
м. абуры́ў абуры́лі
ж. абуры́ла
н. абуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абуры́ абуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абурэ́нне
Р. абурэ́ння
Д. абурэ́нню
В. абурэ́нне
Т. абурэ́ннем
М. абурэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абу́так
Р. абу́тку
Д. абу́тку
В. абу́так
Т. абу́ткам
М. абу́тку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абу́тка
Р. абу́ткі
Д. абу́тцы
В. абу́тку
Т. абу́ткай
абу́ткаю
М. абу́тцы

Крыніцы: piskunou2012.

абу́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́ткавы абу́ткавая абу́ткавае абу́ткавыя
Р. абу́ткавага абу́ткавай
абу́ткавае
абу́ткавага абу́ткавых
Д. абу́ткаваму абу́ткавай абу́ткаваму абу́ткавым
В. абу́ткавы (неадуш.)
абу́ткавага (адуш.)
абу́ткавую абу́ткавае абу́ткавыя (неадуш.)
абу́ткавых (адуш.)
Т. абу́ткавым абу́ткавай
абу́ткаваю
абу́ткавым абу́ткавымі
М. абу́ткавым абу́ткавай абу́ткавым абу́ткавых

Крыніцы: piskunou2012.

абутко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абутко́вы абутко́вая абутко́вае абутко́выя
Р. абутко́вага абутко́вай
абутко́вае
абутко́вага абутко́вых
Д. абутко́ваму абутко́вай абутко́ваму абутко́вым
В. абутко́вы (неадуш.)
абутко́вага (адуш.)
абутко́вую абутко́вае абутко́выя (неадуш.)
абутко́вых (адуш.)
Т. абутко́вым абутко́вай
абутко́ваю
абутко́вым абутко́вымі
М. абутко́вым абутко́вай абутко́вым абутко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абу́тнік абу́тнікі
Р. абу́тніка абу́тнікаў
Д. абу́тніку абу́тнікам
В. абу́тніка абу́тнікаў
Т. абу́тнікам абу́тнікамі
М. абу́тніку абу́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абу́тніца абу́тніцы
Р. абу́тніцы абу́тніц
Д. абу́тніцы абу́тніцам
В. абу́тніцу абу́тніц
Т. абу́тніцай
абу́тніцаю
абу́тніцамі
М. абу́тніцы абу́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́тніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́тніцкі абу́тніцкая абу́тніцкае абу́тніцкія
Р. абу́тніцкага абу́тніцкай
абу́тніцкае
абу́тніцкага абу́тніцкіх
Д. абу́тніцкаму абу́тніцкай абу́тніцкаму абу́тніцкім
В. абу́тніцкі
абу́тніцкага
абу́тніцкую абу́тніцкае абу́тніцкія
Т. абу́тніцкім абу́тніцкай
абу́тніцкаю
абу́тніцкім абу́тніцкімі
М. абу́тніцкім абу́тніцкай абу́тніцкім абу́тніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

абу́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́ты абу́тая абу́тае абу́тыя
Р. абу́тага абу́тай
абу́тае
абу́тага абу́тых
Д. абу́таму абу́тай абу́таму абу́тым
В. абу́ты (неадуш.)
абу́тага (адуш.)
абу́тую абу́тае абу́тыя (неадуш.)
абу́тых (адуш.)
Т. абу́тым абу́тай
абу́таю
абу́тым абу́тымі
М. абу́тым абу́тай абу́тым абу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.