абуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуру́ абу́рым
2-я ас. абу́рыш абу́рыце
3-я ас. абу́рыць абу́раць
Прошлы час
м. абуры́ў абуры́лі
ж. абуры́ла
н. абуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абуры́ абуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)